موس های نوری در حقیقت از یک دوربین خیلی کوچک بهره می برند که قادر به گرفتن 1500 عکس در ثانیه است. آنها همچنین دارای یک LED  هستند که نوری را به سطح می تاباند و انعکاس آن وارد سنسورCMOS (Complimentary metal-oxide semiconductor) می شود و تقریبا روی هر سطحی قابل استفاده هستند.

سنسور CMOS هر عکس گرفته شده را به پردازنده ی سیگنال های دیجیتالی یا DPS (Digital signal processor) می فرستد که این قطعه می تواند 18 میلیون دستور در ثانیه را انجام دهد و به این وسیله می تواند الگوهای هر عکس را شناسایی کرده و با عکس قبلی مطابقت دهد و ببیند که الگو های مورد نظر چطور در هنگام حرکت تغییر کرده اند. سپس DSP، بر اساس تغییراتی که در الگو های چندین عکس متوالی اتفاق می افتد، تعیین می کند که چقدر موس حرکت کرده است و نتایج را به صورت مختصات هایی متشابه به رایانه می فرستد. رایانه نیز نشانگر را بر اساس مختصاتی که از موس دریافت می کند، حرکت می دهد. این عملیات صدها بار در هر ثانیه انجام می شوند. به همین دلیل است که حرکت نشانگر بسیار روان به نظر می رسد.

                                                                                                                     

مزایای موس های نوری نسبت به موس های دارای گوی عبارتند از:

·         دیگر اجزای متحرک وجود ندارند که این به معنای ساییدگی کمتر و در نتیجه خرابی کمتر است.

·         دیگر از هیچ راهی آلودگی و گرد و غبار وارد اجزای داخلی موس نمی شود تا بتواند سنسور های تشخیص حرکت را آلوده کند.

·         دقت تشخیص حرکت این موس ها بیشتر است و در نتیجه حرکت روان تری را ارائه می دهد.

·         دیگر نیازی به سطحی مخصوص برای موس یا پد (Pad) نیست.


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها